Κάθε αντίο κρύβει έναν πόνο,
Και κάθε πόνος μία αρχή,
‘Έστω κι αν δείχνει πως είσαι μόνος,
Πάντα υπάρχει μια Κυριακή.
Κάθε αντίο να το θυμάσαι,
Ειν’ ένας κύκλος που ξεκινά,
Κάνε το δάκρυ Άγιο Μύρο,
Και στην καρδιά σου βάλε πανιά.
Όλου του κόσμου οι ευχές,
Στο δρόμο σου να βγούνε,
Και της ψυχής οι προσευχές,
Να σε γλυκοφιλούνε.
Όλου του κόσμου οι χαρές,
Να περπατούν μαζί σου,
Κι ό,τι ονειρεύτηκες πολύ,
Να γίνει η ζωή σου,
Κι ό,τι ονειρεύτηκες πολύ,
Να γίνει η ζωή σου.
Κάθε αντίο είναι μια Δύση,
Που όμως θα φέρει Ανατολή,
Ποιος να πιστέψει πως θα ανθίσει,
Καμένο χώμα απ’ τη βροχή.
Κάθε αντίο να το θυμάσαι,
Ειν’ ένα αστέρι σε μι’ άλλη γη,
Που όπως θα πέφτει κάτι θα σβήσει,
Κι όλα θ’ ανάψουν απ’ την αρχή.
