Τρέχω στις χαρακιές της γης
που σύνορα τις είπαν
γεμάτες είναι αίματα
φθόνο κι απελπισία
Τα αφήνω πίσω όλα αυτά
ανθρώπου είναι ψέμα
πάω σε μέρη όμορφα
που η γη καλά φυλάει
Κρύβει τα κάλλη της κι αυτή
θυμό γεμάτη είναι
τόσα χαρίζει στη ζωή
κάνα καλό δεν είδε
Γλιστράω σ’ όμορφα βουνά
με όνειρα κι ελπίδες
τιτίβισμα ακούγεται
πουλί ποτέ δεν είδες
Σύρματα βλέπω αγκαθωτά
χωρίζουν την λαλιά μας
Που άλλοι τα λένε σύνορα
καλό λεν στη γενιά μας
Σε καταρράχτη ρίχνομαι
όταν περνάω τα αγκάθια
βρεγμένος βγαίνω στο γιαλό
απ’ την πολύ απάθεια
Και να οι χαρακιές της γης
μπροστά μου ξεφυτρώνουν
Άλλοι τις είπαν σύνορα
κι άλλοι πληγές του τρόμου
Αγγελος Παλαπέλας : τσέλο
Στέλιος Μπούκος : κρουστά
Χρήστος Κολοβός: κιθάρες
Κώστας Κουτσιαλής: Ακορντεόν
