Σε καλντερίμι προσευχή
σκυλί αλαφιασμένο
Και στο χαλιά του Μέγδοβα
σπουργίτι σκοτωμένο
Στου σκότους το ξημέρωμα
αγέρας ξεψυχάει
Ανοίγει τα ματάκια του
και σε σπηλιά κυλάει
Έτσι σβαρνιούνται οι καημοί
τα αστέρια ξεθωριάζουν
Κι οι στεναγμοί απ τα σώθηκα
στον ουρανό κουρνιάζουν
Κι ένα παιδί ανήλικο
τον κουρνιαχτό μαζεύει
Πλάθει στη λάσπη τη ζωή
την μοίρα κοροϊδεύει
Έτσι σβαρνιούνται οι καημοί
και το φεγγάρι σβήνει
Κι όλου του κόσμου οι στεναγμοί
Σωπαίνουν μες τη δίνη.
