Πες μου καλά το σκέφτηκες και θες να χωριστούμε,
για τιποτένια πράγματα, να μη ξαναιδωθούμε,
για τιποτένια πράγματα, να μη ξαναιδωθούμε.
Αντί να γίνεις βάλσαμο, στο πόνο που με δέρνει,
φαρμάκι εσύ με πότισες, που τη ζωή μου παίρνει,
φαρμάκι εσύ με πότισες, που τη ζωή μου παίρνει.
Κι όμως θα `ρθει κάποια στιγμή, με δάκρυα στα μάτια,
που θα θυμάσαι μια καρδιά, πως έκανες κομμάτια,
που θα θυμάσαι μια καρδιά, πως έκανες κομμάτια.
