Γιατί να φύγεις
πού θα πας και πού μ’ αφήνεις
χωρίς καμιά παρηγοριά
στην πονεμένη μου καρδιά
γιατί μου δίνεις
του χωρισμού τη μαχαιριά.
Εγώ πονάω
και με τρώει το μαράζι
εγώ πεθαίνω
και εσένα δε σε νοιάζει.
Φουρτούνες μπόρες συμφορές
έχω περάσει
πολλά φαρμάκια έχω πιει.
Κι αν έχω χάσει
ο, τι είχα μες στην πλάση
καταστροφή μου είσαι συ.
Εγώ πονάω
και με τρώει το μαράζι
εγώ πεθαίνω
και εσένα δε σε νοιάζει.
Καλά μου λέγαν
πως εσύ θα με προδώσεις
πως μια βραδιά θα μ’ αρνηθείς
και να που ήρθε
η στιγμή να φανερώσεις
την απιστία της κακούργας σου ψυχής.
Εγώ πονάω
και με τρώει το μαράζι
εγώ πεθαίνω
και εσένα δε σε νοιάζει.
