Ένα καράβι πάησι Θουδώρα κι τ’ άλλου έρχιτι
μαρή Θουδώρα, κι τ’ άλλου έρχιτι.
Μόν’ το δικό μ’ καράβι Θουδώρα, πάησι δεν έρχιτι
μαρή Θουδώρα, πάησι δεν έρχιτι.
Λάμπειν ο ήλιος, λάμπει Θουδώρα, στα παραθύρια σου,
λάμπουν κι τα φλουρούδια σ’ Θουδώρα πάνου στα στήθια σου.
Τ’ άσπρο του φουστανούδι σ’ Θουδώρα π’ αλάργα φαίνιτι,
μην του παραφουσκώνεις Θουδώρα, μι κακουφαίνιτι.
Σημείωση
Παραδοσιακό Μακεδονικό τραγούδι από την κωμόπολη Άσσηρος (παλιά ονομασία Γιουβέζνα) της περιοχής του Λαγκαδά, στο νομό Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για τραγούδι της αγάπης, ένα από τα πιο αγαπημένα των Ασσηριωτών σε επτάσημο ρυθμό τύπου «ράικο» ή «τρεχάτος» (7/16). Η κίνηση του χορού είναι ο απλός συρτός τύπου «στα τρία». Το τραγούδι αυτό το τραγουδούσαν οι Ασσηριώτες σε όλα τα γλέντια και στις χαρές – ανήκε δηλαδή στην κατηγορία των τραγουδιών του γλεντιού.
