Τη νύχτα που κοιμούνται τα πουλιά
βγαίνουν κάτι έρημα παιδιά
κι έρχονται στην πόρτα σου κρυφά
T’ αστέρια που κοιτούν από ψηλά
ξαγρυπνούν μαζί με τα παιδιά
και σου νανουρίζουν την καρδιά
Γειτονάκι μου στη μικρή σου πόρτα
αστεράκι μου ξενύχτησα κι εγώ
αδερφάκι μου το φεγγάρι ρώτα
γειτονάκι μου αχ πόσο σ’ αγαπώ
Την ώρα που γυρνώ απ’ τη δουλειά
κάνω όρκο μέσα μου βαθιά
να μη `ρθω στην πόρτα σου ξανά
Μα όταν πέσει πάλι η νυχτιά
η παλιά λαχτάρα μου ξυπνά
και μου τυραννάει την καρδιά
Γειτονάκι μου στη μικρή σου πόρτα
αστεράκι μου ξενύχτησα κι εγώ
αδερφάκι μου το φεγγάρι ρώτα
γειτονάκι μου αχ πόσο σ’ αγαπώ
