Κλείσαν οι πόρτες οι βαριές,
βροντήσαν οι αμπάρες.
Κι εγώ κατάδικος θα ζήσω τώρα,
μες στο κελί το σκοτεινό της φυλακής.
Στα κάτεργα κατάδικος,
γιατί είν’ ο κόσμος άδικος.
Για μια μεγάλη προσβολή,
για μια παλιοκουβέντα.
Σέρνω στα πόδια μου τις αλυσίδες,
για μια γυναίκα που με πρόδωσε σκληρά.
Στα κάτεργα κατάδικος,
γιατί είν’ ο κόσμος άδικος.
Ένα παράπτωμα κι εγώ,
έκανα στη ζωή μου.
Κι αν εγκλημάτησα, εγώ δε φταίω,
ήταν γραφτό για μια γυναίκα π’ αγαπώ.
Στα κάτεργα κατάδικος,
γιατί είν’ ο κόσμος άδικος.
