Τα δυο σου μάτια κούκλα μου, μοιάζουνε σαν μαγνήτες,
όπου με μαγνητέψανε και περπατώ τις νύχτες.
Αααχ, την καρδιά μου έχεις καμένη και με τυραννάς,
αααχ, όπως σε πονώ και συ να με πονάς.
Σ’ αγάπησα να ‘χω ζωή, μα ‘γώ ζωή δεν έχω,
σαν κλήμα με κλαδεύουνε και κλαδεμό δεν έχω.
Αααχ, την καρδιά μου έχεις καμένη και με τυραννάς,
αααχ, όπως σε πονώ και συ να με πονάς.
Ότι κι αν έχω στο ‘χω πει, όλα θα τα πουλήσω,
φτάνει μονάχα ταίρι μου, εσένα ν’ αποκτήσω.
Αααχ, την καρδιά μου έχεις καμένη και με τυραννάς,
αααχ, όπως σε πονώ και συ να με πονάς.