Δεν είχες παραπάνω απ’ τις άλλες,
τώρα που το σκέφτομαι δεν είχες τίποτα,
τελειώνουν οι αγάπες οι μεγάλες
και οι όρκοι μένουνε και τα λόγια τ’ ανείπωτα.
Αγάπη που χάθηκες ήσουν κι εσύ,
ποτέ δε μου στάθηκες ούτε στιγμή,
ανόητα φέρθηκες, ποτέ δε με σκέφτηκες,
κι όμως μου έμεινες για μια ζωή.
Με καίνε των φιλιών σου τα σημάδια
και ζητώ τα χάδια σου που ήταν ψεύτικα,
ατέλειωτα μου φαίνονται τα βράδια
κι είναι, ξέρω, λάθος μου που σ’ ερωτεύτηκα.
Αγάπη που χάθηκες ήσουν κι εσύ,
ποτέ δε μου στάθηκες ούτε στιγμή,
ανόητα φέρθηκες, ποτέ δε με σκέφτηκες,
κι όμως μου έμεινες για μια ζωή.
