Βγαίνω, ξενυχτάω και για σένα δε ρωτάω,
φίλους έχω και σε σβήνει ο καιρός.
Όμως κάτι ώρες δεν αντέχω σε θυμάμαι,
δε κοιμάμαι, νιώθω άδειος και μισός…
Ώρες ώρες με πιάνει μια τρέλα να σε συναντήσω.
Ώρες ώρες μου λείπεις και θέλω να τηλεφωνήσω.
Όμως είμαστε πια χωρισμένοι,
μες την ίδια την πόλη δυο ξένοι.
Για το σώμα που σε περιμένει δεν έχεις πια ώρες…
Βγαίνω, σχέσεις κάνω τη ζωή μου δεν τη χάνω,
δε μου λείπεις και με μένα απορώ.
Όμως κάτι ώρες με πειράζει που ‘χεις φύγει,
το δωμάτιο με πνίγει, δεν μπορώ…
