Καθόμουνα και χάζευα,
χάζευα με τις ώρες.
Χάζευα και σκεπτόμουνα,
στα μάτια σου χανόμουνα.
Κι όλοι μου λένε “Ρε τρελέ,
τι κάνεις, που χαζεύεις;
Μόλις θα σβήσει η φωτιά,
δε θα σου ρίξει μια ματιά.
Τι ψάχνεις, τι γυρεύεις;”
Κι εγώ χαζεύω, χαζεύω, χαζεύω
τα δυο σου μάτια π’ αγαπάω και λατρεύω.
Κι εγώ χαζεύω, χαζεύω, χαζεύω
και με τα χέρια μου τα δάκρυα μαζεύω.
Κι όλοι μου λένε “Ρε τρελέ,
ποιος πόνος σε παιδεύει
κι αφηρημένα μας κοιτάς
και την παρέα σου ξεχνάς
κι ο νους σου ταξιδεύει.”
Κι εγώ χαζεύω, χαζεύω, χαζεύω
τα δυο σου μάτια π’ αγαπάω και λατρεύω.
Κι εγώ χαζεύω, χαζεύω, χαζεύω
και με τα χέρια μου τα δάκρυα μαζεύω.
