Νιώθω όπως τα λουλούδια που ανθίζουν στα μπετά
όπως τα παλιά τραγούδια που δε θα ακουστούν ξανά
όπως νιώθουν οι Δεύτερες κάθε βράδυ Κυριακής
όπως οι παλιές μας μέρες που δε θες να θυμηθείς
Χωρίς αγάπη στη ζωή για πες μου ποιος μπορεί να ζει
χρόνια και όνειρα στο τίποτα χαμένα
χωρίς αγάπη η καρδιά πουλί χαμένο στο βοριά
μόνη ξανά να τριγυρνάει στα περασμένα
Νιώθω όπως τα άδεια τρένα στο φινάλε της γραμμής
όπως τα κορμιά τα ξένα που δε τα πονάει κανείς
όπως νιώθουν τα καράβια που πεθαίνουν στη στεριά
όπως τα παλιά μας βράδια που δε ξημερώνουν πια
Χωρίς αγάπη στη ζωή για πες μου ποιος μπορεί να ζει
χρόνια και όνειρα στο τίποτα χαμένα
χωρίς αγάπη η καρδιά πουλί χαμένο στο βοριά
μόνη ξανά να τριγυρνάει στα περασμένα