Όλοι γύρω μου αδιάφορα περνάνε
οι καρδιές άλλες καρδιές δε συναντάνε
και εσύ αμίλητη μπροστά σ’ έναν καθρέφτη
δεν λυπάσαι τη ζωή μας που ξεπέφτει.
Όλα γύρω μου τα ίδια και τα ίδια
καταλήγω στου μυαλού μου τα ταξίδια
και εσύ μόνη σου μπροστά σε μια οθόνη
ψάχνεις ήλιους μες στο κρύο και το χιόνι.
Αν χαθώ με τη λαχτάρα σε μια έρημο Σαχάρα
της αγάπης μου τη δίψα ποιος θα σβήσει.
Μες στα μάτια σου ένας ήλιος ούτε εχθρός μου, ούτε φίλος
ξέρει αλήθεια πόσο σ’ έχω αγαπήσει.
Όλοι γύρω μου σε θαύματα ελπίζουν
την ζωή τους στο περίπου υπολογίζουν
κι είσαι μόνη και είμαι μόνος στο ίδιο σπίτι
δυο ψυχές σε ακατοίκητο πλανήτη.
Όλα γύρω μου εικόνες δίχως χρώμα
ρίχνει πάλι η μοναξιά μας δακρυγόνα
το κενό που μας χωρίζει μεγαλώνει
και ο χρόνος που μας έμεινε τελειώνει.
Αν χαθώ με τη λαχτάρα σε μια έρημο Σαχάρα
της αγάπης μου τη δίψα ποιος θα σβήσει.
Μες τα μάτια σου ένας ήλιος ούτε εχθρός μου, ούτε φίλος
ξέρει αλήθεια πόσο σ’ έχω αγαπήσει.
