Μια παράξενη φωνή
μακρινή κι αγαπημένη
με ξυπνάει και μ` αρρωσταίνει
κάθε αυγή.
Μια παράξενη φωνή
που δεν ξέχασα ποτέ μου
που μου είχε τάξει, Θεέ μου
ουρανό και γη.
Μια παράξενη φωνή
την ψυχή μου αναστατώνει
τώρα που έφυγες νυχτώνει
πάντα πιο νωρίς.
Μια παράξενη φωνή
σαν τραγούδι μου που κλαίει
κάτι μέσα μου μου λέει
πως θα ξαναρθείς.
Μια παράξενη φωνή
μακρινή κι αγαπημένη
με ξυπνάει και μ’ αρρωσταίνει
κάθε αυγή.
Μια παράξενη φωνή
φέρνει λόγια που ματώνουν
κι έτσι αλύπητα ριζώνουν
πάνω στην πληγή.
